Opmerkingen
Blz
7:
-
Er
staat "Het begrip Architectuur kent meer dan één
betekenis.". Dan wordt gezegd dat de eerste betekenis
uit de bouwwereld komt, maar dat dat begrip hier verder buiten beschouwing
wordt gelaten. Dat is jammer, want het begrip Architectuur in de
bouw is een mooi begrip. De auteurs van dit rapport beperken zich
tot de informatica (ik neem aan dat de auteurs hiermee de Informatie-
en IT-wereld bedoelen).
Als men zich
al tot de "informatica" beperkt is niet logisch dat verderop
in het boek de geschiedenis van het begrip Architectuur beschreven
wordt vanuit de oudheid, waarbij toch echt over bouwkunde wordt
gesproken omdat men toen nog niet zo expliciet over "informatica"
sprak. Het is te hopen dat het begrip Architectuur zo geen homonieme
betekenis(sen) krijgt, al weet ik dat dat ijdele hoop is.
NB.
Ik wil hier toch een idee neerschrijven dat me ooit ingegeven
is en dat ik nog steeds gebruik. Stel je voor dat je naar een
schitterend oud gebouw staat te kijken. Als je wilt opschrijven
wat je dan ziet en hoe dat overkomt krijg je een beschrijving
van wat je ziet in termen van waar het gebouw voor bedoeld is
(functie), hoe het gebouw in elkaar zit (structuur), hoe mooi
het is (schoonheid) en hoe goed het past in haar omgeving (harmonie).
Lees boeken over (bouwkundige) architectuur, die komen in grote
lijnen hier op neer. Ze beschrijven het beeld van een gebouw,
en als je dat goed op papier zet kan een lezer zich dat beeld
vormen door te lezen wat geschreven is.
Wat
is nu een Architect? Simpel: dat is iemand die dat beeld van dat
gebouw heeft voordat het gebouwd is. Een bouwarchitect staat dus
voor een (al of niet leeg) stuk land, en bedenkt/weet wat daar
gebouwd moet worden zodat het later zo beschreven kan worden als
hiervoor aangegeven is. En dat niet alleen, zij/hij weet ook hoe
hij/zij dat gebouw op dat stuk land kan/moet realiseren. De architect
is gewoonlijk niet de eigenaar van het stuk land, of het latere
gebouw. Het beeld dat die architect heeft is gevormd met die eigenaar.
Soms in concurrentie met andere architecten, soms alleen. Als
er meer zijn, dan zal de eigenaar moeten kiezen zodra hun beelden
overgedragen zijn. Zodra besloten is voor een gebouw, dan zal
die architect de bouw begeleiden. Want hij/zij is immers degene
die weet wat het moet worden omdat zij/hij dat samen met de eigenaar
zo afgesproken heeft. En met dat beeld gaat de architect voor
en met de eigenaar op zoek naar de aannemer die het gebouw werkelijk
gaat bouwen. Maar dan wel volgens het beeld dat de architect heeft,
en dat de eigenaar dus kent.
Zo
maakt de architect het beeld van wat gerealiseerd moet worden,
een beeld dat (later) architectuur genoemd wordt. En de beschrijving
daarvan vinden we dan weer terug in de boeken die daar later over
geschreven kunnen zijn.
Aardig
hier is het relatief jonge begrip harmonie. In feite dus hoe wat
zo gepland wordt past in haar omgeving. In de bouwwereld raakt
men hier aan het ruimtelijk ordenen, en aan het werk van stedenbouwkundigen.
Zij stellen vast dat er een stuk land is waar een gebouw op gezet
kan worden, plus de nodige randvoorwaarden waaraan dat gebouw
moet voldoen omdat het in de omgeving moet passen.
- Er wordt gesteld
er vele begrippen architectuur zijn "veelal vooraf gegaan
door een voorvoegsel". Daarbij wordt ook gesteld dat er
verschillende betekenissen gegeven worden aan de aldus gekwalificeerde
begrippen, waardoor homonieme en synonieme namen ontstaan zijn. Dat
is juist, en zeer vervelend omdat niemand meer weet wat iemand bedoelt
als het woord architectuur gebruikt wordt.
Architectuur
heeft altijd iets met overzicht en inzicht te maken. Een architect
overziet een geheel zodat iets gerealiseerd kan worden dat bedoeld
was om gerealiseerd te worden. Als je er zo naar kijkt zie je
dat in de IT-wereld feitelijk maar twee vlakken zijn waar je
een architect kunt verwachten:
- Daar
waar de techniek ingericht moet worden, dus het samenstel
van hardware, systeemsofware, netwerk enz.
- Daar
waar IT-oplossingen moeten komen die organisaties en mensen
helpen in hun werk. Dit laatste wordt ook wel IT-Business
Alignment genoemd.
Er
zijn vele kreten die gebruikt worden voor architecten en architectuur
in deze vlakken. Voor het eerste vlak wordt vaak de term IT-architectuur
gebruikt, want hier gaat het immers om de technologie zelf.
In het tweede vlak hebben we het over oplossingen voor "gebruikers".
Hier worden vaak termen als Solution Architecture en Enterprise
Architecture gebruikt.
Deze
beide vlakken zijn waar IT-oplossingen binnen een informatievoorziening
zich bevinden: het aanbod. Een totale informatie infrastructuur
bevat tegenwoordig een vaak steeds groter wordend aantal IT-oplossingen,
samen de IT-infrastructuur, naast een aantal anders gerealiseerde
oplossingen.
Dan
is het nog het stedenbouwkundige, het ruimtelijk ordenen. Vaak
wordt dit als de taak van de Enterprise Architect gezien, al
is het overzicht en inzicht van die Enterprise Architect gewoonlijk
totaal anders dan je hier moet hebben. Hoe je een stad opbouwt
is nu eenmaal iets anders dan als je een gebouw binnen dat geheel
moet ontwerpen en laten neerzetten. In de Informatie-wereld
zien we steeds meer dat informatiekundigen zich ontwikkelen.
De term informatiearchitect zou hier goed passen ware het niet
dat deze gebruikt wordt door de IT-wereld. Maar daarmee verdwijnt
de soort werk niet, integendeel. En voor die soort werk is maar
mondjesmaat kennis nodig van IT.
Blz 8:
- De definitie
van de Amerikaanse vereniging van ingenieurs IEEE geeft een sterk
technische, maakbare invalshoek aan het begrip Architectuur vanuit
de systeemtheorie. Dit past bij eerder gemaakte opmerkingen rond zoals
in dit rapport de term Enterprise-Architectuur beschreven wordt en
het feit dat het in werkelijkheid gaat om een IT-Enterprise-Architectuur
(zie mijn opmerkingen rond hoofdstuk 1). Die maakbaarheid
via deze definitie past goed bij het inrichten van een IT-infrastructuur,
maar niet zo goed bij het inrichten van een organisatie zelf. Een
organisatie is dan misschien ook een systeem, maar wel een systeem
van een ander kaliber. Vaststellen dat iets (omdat dat iets ook
als een systeem te beschouwen is) op dezelfde manier en met dezelfde
methoden aan te pakken is is erg kortzichtig. Zo ook met de term Enterprise-Architectuur;
IT-methoden kunnen goed passen om iets met IT-systemen te doen, maar
daarom zijn ze nog niet geschikt om in een sociaal systeem te gebruiken.
Machine componenten reageren bijvoorbeeld heel anders dan mensen doen
op vraagstukken, om een typisch probleem te noemen. En dat is precies
wat je in de praktijk ziet als enterprise architecten IT-methoden
proberen te gebruiken om "iets" met de werking van een organisatie
te "doen". Zo werkt het gewoon niet, al wordt het zo wel
geprobeerd.
- De van Capgemini
overgenomen IAF-definitie en de uit zusterorganisatie Sogeti overgenomen
DYA-definitie van Enterprise-Architectuur trekken de definitie van
IEEE iets breder. Ook hier blijft het echter om "maakbare"
systemen gaan. Daarmee lijkt de scope van hoe de auteurs van dit rapport
naar de in dit rapport te vergelijken methoden kijken vastgesteld,
en dus ook hun scope van kijken naar de wereld: een sterke nadruk
op het investeren in IT-oplossingen via IT-projecten. De paragraaf
onder de IAF en DYA definitie vertelt dat de schrijvers uitgaan van
deze Capgemini + Sogeti definities.
Curieus is de
opmerking dat de opgenomen definities van IEEE enCapgemini/Sogeti
een vaste kern hebben waar, volgens de auteurs, iedereen het over
eens zou zijn. En dus zou iedereen het er over eens zijn dat het
om afspraken, principes en modellen (steeds weer die lijstjes,
lijstjes...) gaat. Dit is niet eens een bewijs uit het ongerijmde,
het is gewoon onzin. Zodra hier één van zeer vele
andere definities van buiten de IEEE/Capgemini/Sogeti-invloedsfeer
naast gezet zou worden geldt deze "vaststelling van de waarheid"
door de auteurs in het geheel niet meer. Je zou dit wensend denken
kunnen noemen, of nog iets dat echt nog onaardiger is; duidelijk
is dat dit een fout syllogisme en een echt onjuiste conclusie is.
Deze conclusie maakt voor de lezer wel de sfeer alsof het waar zou
zijn, en daarmee kan je dus sterk twijfelen aan het gebruik van
dit rapport.
- Dan stellen de
auteurs dat de IEEE/Capgemini/Sogeti definities het samen mogelijk
maken om een bruikbare definitie van Enterprise-Architectuur te geven:
"het deelgebied van de architectuurdiscipline dat zich richt
op de organisatie en omgeving". Dit is een erg vreemde "nieuwe"
definitie van het begrip Enterprise-Architectuur:
- Wat is dan
de architectuurdiscipline? Het vak rond architectuur? Of, beter,
het vak van architect? Onduidelijk.
- ...deelgebied
van de architectuurdiscipline...: het is dus kennelijk een discipline,
een vak met zelfs vakgebieden. En wat zijn die delen, die vakgebieden
dan? Programmeren? Bankieren? Ondernemen? Toch IT? Je kunt het ook
nog lezen alsof Enterprise-Architectuur zo'n vakgebied is. Maar
wat is dan het vak waar Enterprise-Architectuur een deel, een vakgebied
is? Onduidelijk.
- ...dat zich
richt op een organisatie en omgeving...: zo we al weten wat tot
een organisatie hoort en we daar deze "discipline" op
los kunnen laten, wat doen we dan met deze discipline in de omgeving
van die organisatie? Of is het woord omgeving alleen bedoeld om
vast te kunnen stellen dat een organisatie een rand heeft waar je
overheen zult moeten kijken? Dat staat er niet. Onduidelijk.
Geen idee wat
ik met deze definitie kan, of zou moeten kunnen. Ik krijg het gevoel
als of het een soort Deus-ex-Machina is, de verteller die meestal
neerdaalt en het einde van het verhaal vertelt en daarmee de oplossing
geeft. Het is heel vreemd dat in een boek dat 11 methoden vergelijkt
drie definities gegeven worden die daarna in een totaal andere opgaan,
waarbij die definitie waarschijnlijk aan geen enkele van de vergeleken
methoden ten grondslag ligt. Wat moet je met zoiets. Echt onduidelijk.
- De Engelse term
"enterprise" wordt, kennelijk voor het gemak, door de auteurs
niet vertaald met de term onderneming maar als organisatie. Nou zijn
er zowiezo, niet alleen in Nederland, problemen met de term enterprise
omdat het een nogal verkeerd idee geeft van waar het een architectuur
van zou zijn. Geeft het woord enterprise het beeld dat we hebben van
op welke manier we ondernemen met onze organisatie? Dat blijkt helemaal
nergens uit als je kijkt naar wat er in dit kader mee gedaan wordt.
Wat in de praktijk blijkt is dat het om het beeld gaat van de manier
waarop een organisatie met IT-oplossingen (IT-Business alignment)
ondersteund wordt, met als doel om die organisatie door de inzet van
IT beter te laten functioneren. Met links en rechts ideeën als
zou ondernemen binnenkort niet meer kunnen zonder IT.
Een totaal andere reden om Enterprise als organisatie te vertalen
ligt in het feit dat je anders geen enkele reden hebt om iets te
doen met Enterprise-Architectuur binnen de overheid, non-profit
organisaties enz. Een puur commerciële reden, en dat zeggen
de auteurs zelfs, die het bereik van de inzet van Enterprise-Architectuur
beoogt te vergroten. Een feitelijk oneigenlijke reden die het oneigenlijke
gebruik van de term enterprise nog meer geweld aan doet.
Enterprise-Architectuur
brengt niet de enterprise in beeld maar de IT die zo'n "enterprise"
ondersteunt. Daarom is die eerder aangehaalde discussie binnen The
Open Group om het voortaan maar over een IT-Enterprise Architectuur
te hebben ook zo interessant. Als je dan toch ook de overheid enz.
binnen je bereik wilt hebben moet je het ook over IT-Organisatie
Architectuur kunnen gaan hebben, of over IT-Business Architectuur.
Of misschien toch IT-Solution Architectuur. Het woord business heeft
weer eigen problemen, trouwens, feitelijk om dezelfde reden als
die bestaan rond het woord enterprise. Ook de business architectuur
staat onder druk.
- De gekozen systeemtheoretische
invalshoek komt sterk naar voren als de auteurs Enterprise-Architectuur
beschouwen via de kenmerken afbakening (de rand van het "systeem"),
veranderdynamiek ("systeem"gedrag) en analyseniveau
(niveaus binnen het "systeem"). Zoals gezegd is
dit een indeling die wel past als het om IT-systemen gaat, maar niet
(of minimaal niet goed) als het om andere systemen op andere
systeemniveaus gaat.
Blz 9:
- Afbakening. De
auteurs beperken zich tot slechts twee interpretaties/stromingen/visies:
ICT met en ICT zonder business en organisatie. Men doet het voorkomen
alsof dit de enige keuze is, wat zeker niet het geval is. Ook dit
beperkt wat in het rapport beschreven wordt weer stevig.
- Vooral rond de
tekst in de paragraaf Afbakening zelf:
- Hier wordt
ineens over ICT-architectuur (en in figuur 2.1. ook nog over
IT) gesproken. Waarom is onduidelijk, het rapport gaat immers
over Enterprise-Architectuur.
- Architectuur
of infrastructuur? In figuur 2.1 wordt het woord IT in een blokken
gebruikt. Wat daar feitelijk staat is de IT-infrastructuur, en
die wordt in drie blokken getoond. Het begrip architectuur ligt
er in een ovaal overheen. Normaal zou zijn dat je architectuur
als een beeld ziet van een werkelijkheid. De Enterprise-Architectuur
in het linkerplaatje is dan in feite het beeld van de IT-infrastructuur
en in het tweede plaatje is Enterprise-Architectuur het beeld
van IT-infrastructuur en Business-Infrastructuur samen. In beide
gevallen mogelijk inclusief afdeling en organisatie, al is dat
niet uit de figuur af te leiden. Het punt is nu alleen dat zeer
slordig met dit soort begrippen omgegaan wordt, en het plaatje
zeker niet eenduidig uitlegt wat bedoeld wordt. Het chinese spreekwoord
zegt dat een plaatje meer waard is dan 1000 woorden. Hier geeft
het plaatje een zo meervoudig uitlegbare indruk dat veel van die
duizend woorden foute woorden moeten zijn. Het grote risico van
plaatjes, trouwens.
- Wordt het
woord business gelijkgesteld aan bedrijfsproces en/of organisatie?
- De auteurs
gebruiken de woorden interpretatie, stroming en visie in de tekst.
Het zijn woorden die elk een eigen betekenis hebben, maar die
in de tekst van het rapport door elkaar gebruikt worden. Onduidelijk.
Slechte tekst,
zoals op vele plaatsen in het rapport. Laat ik maar proberen het bij
de inhoud te houden.
- Enterprise-Architectuur
kent dus volgens de auteurs twee interpretaties: ICT-architectuur
met of zonder business en organisatie zijn. Opmerkingen:
- Enterprise-Architectuur
als een bredere ICT-architectuur, dus niet beperkt tot één
organisatiedeel. Wat er echter niet staat is of deze interpretatie
van Enterprise-Architectuur over de hele breedte van de "Enterprise"
gaat of niet. Dus kunnen er nog steeds meer Enterprise-Architecturen
in een "Enterprise" zijn.
- Enterprise-Architectuur
nu vooral in relatie met organisatie, bedrijfsprocessen, informatie,
applicaties en technische infrastructuur (dit lijkt een beetje
op de oude ideeën van Don Tapscott, trouwens). Hier
kan de breedte van de ICT-architectuur zich ineens weer wel beperken
tot één organisatiedeel. En er staat niets over
wat gedaan wordt met de genoemde vijf "gebieden" en
ook hier kunnen er dus vele Enterprise-Architecturen zijn in een
"Enterprise" zijn.
Deze tweedeling
lijkt volledig arbitrair: de breedte is niet bepaald, over diepgang
wordt niets gezegd, over een eventuele relatieve diep gang wordt
niets gezegd en over allerlei soorten alignment tussen de vele gebieden
wordt niets gezegd. De keuze voor de tweede interpretatie van Enterprise-Architectuur
is daarmee ook volledig onhelder.
Wat de tweede
interpretatie vaak inhoudt is dat de Enterprise Architect vaak ook
bezig gaat het organiseren van wat de business (ook bedrijfsproces,
organisatie, afdeling, enterprise enz.) genoemd wordt. De auteurs
stappen hier even snel overheen, maar daar zitten gewoonlijk wel
problemen. In het voorgaande heb ik al aangegeven dat IT-professionals
problemen hebben om in termen van business te denken en te werken
omdat ze er als IT-professionals mee en aan willen werken. En dat
gaat niet. Veel werk gaat dan ook fout als deze IT-professionals
of Enterprise-Architecten zich met "de business" gaan
bezig houden. IT-achtige methoden en technieken werken vrijwel altijd
alleen maar onder zeer bepaalde voorwaarden, en vaak dus niet.
In dit rapport
wordt geen limiet aangelegd. Het probleem voor Enterprise-Architecten
ligt vooral in, wat de auteurs noemen, organisatie, bedrijfsprocessen
en informatie. En meestal wat minder in de technische infrastructuur,
Enterprise-Architecten hebben daar vaak hun core-competentie en
zijn "doorgegroeid". Wat het beste werkt voor Enterprise
Architecten is als men het brandpunt bij de applicaties (en gegevensbestanden)
legt, en ervoor zorgt dat ergens zoveel kennis van organisatie,
bedrijfsprocessen en informatie is dat deze applicaties enz. goed
in lijn (aligned, dus IT-Business Alignment) komen met die andere
gebieden die vooral door andere specialisten goed aangepakt zijn/worden.
- Dan is er ineens
een vijfde definitie van Enterprise-Architectuur: "de discipline
binnen het vakgebied van de architectuur die zich richt op de structuur
en samenhang binnen een organisatie vanuit een bredere visie dan alleen
de ICT-omgeving". Met de volgende opmerkingen:
- Enterprise-architectuur
is hier een discipline binnen het vakgebied architectuur. Een
discipline is een "tak van wetenschap" (of
"gehoorzaamheid aan voorschriften en bevelen"),
een vakgebied is "onderdeel van een bepaald vak waarop
men zich heeft gespecialiseerd". Dus Enterprise-Architectuur
is een tak van wetenschap binnen een onderdeel van het vak architectuur
waarop men zich heeft gespecialiseerd. Architectuur als vak? Enterprise-Architectuur
als een deelwetenschap binnen een onderdeel van het vak architectuur?
Wordt binnen "het vakgebied van de architectuur" dan
ook de architectuur in de bouw, of de tuinarchitectuur of de marinearchitectuur
gezien?
- "structuur
en samenhang". Vaak wordt van Vitruvius uitgegaan, die
het over structuur, functie en schoonheid heeft. Ik voeg daar
zelf graag harmonie van Alberti aan toe. Dan is structuur en samenhang
wel heel erg kort door de bocht.
- "structuur
en samenhang binnen een organisatie". Een organisatie
is veel meer dan structuur en samenhang. Is dat het enige waar
Enterprise-Architectuur naar kijkt? Als dat het geval is is het
logisch dat aldus gedefinieerde IT-Business Aligment zo vaak de
plank mis slaat.
- Wat is hier
nu de "bredere visie dan de ICT omgeving"?
Allereerst het woord visie, er lijkt een beschouwingsgebied, een
werkgebied bedoeld te worden. Maar wat heeft dat te maken met
het woord visie: wijze van zien of waarnemen?
Ik kan deze definitie
heel moeilijk begrijpen. Enterprise-Architectuur is geen discipline,
het is een bepaalde kijk op de wereld. Als ik dit als definitie van
de Enterprise-Architect probeer kom ik verder. Alleen zie ik niet
dat er een vakgebied architectuur zou zijn, waarbinnen het vak van
de Enterprise-Architect zou passen. Kennelijk naar dat van de bouwarchitect,
de tuinarchitect, de marine-architect en mogelijk nog een paar. En
dan de praktijk waarin Enterprise-Architecten zich met en rond IT
bezig houden in organisaties. Nu zijn dat natuurlijk ook elementen
met structuur en samenhang binnen een organisatie, maar zo zal dat
niet bedoeld worden. Als ik het laatste stuk dan zie als dat men breder
dan alleen IT wil kijken begint er op te lijken. Maar wat er staat
is meer dan een legpuzzel, maar een soort cryptische omschrijving.
Dan de relatie
met de vierde definitie Enterprise-Architectuur op bladzijde 8 "het
deelgebied van de architectuurdiscipline dat zich richt op organisatie
en omgeving". Dit geeft mij het gevoel: wat willen deze
auteurs nou? Het lijkt wel of ze willen dat de lezers van dit rapport
zich verspreiden. Zou wel een goede manier zijn om mensen te "helpen"
om al die verschillende meningen weer op een lijn te krijgen....
- Dan staat er
dat architectuur, aan te nemen is Enterprise-Architectuur, als managementinstrument
te gebruiken om ontwikkelingen beheerst en in samenhang te sturen.
Een zesde definitie: architectuur is een managementinstrument? En
wat zijn ontwikkelingen? De verder ontwikkeling van een IT-infrastructuur
door het uitvoeren van IT-projecten? En dan dat beheersen en sturen?
Wat een chaos, dit
hoofdstuk tot nu toe.
Ps.
de zinsnede "...samenhang tussen die ICT-omgeving en de rest
van de organisatie" is speciaal. ICT is dus kennelijk deel van
de organisatie zelf en geen hulpmiddel dat binnen een organisatie
ingezet kan worden.
IT-centric
Afbakening. Er wordt
hier over twee stromingen gesproken: Enterprise-Architectuur als geheel
van IT binnen een organisatie en Enterprise-Architectuur die zich naast
op IT ook de organisatie omvat. Men kiest daarbij voor de tweede stroming.
Deze keuze is in de praktijk onhaalbaar en onwerkbaar omdat de meeste
organisaties niet maakbaar zijn.
De logische keuze
en de manier zoals het in de praktijk ook past is als Enterprise-Architectuur
als de combinatie van IT-oplossingen die werken op een technische IT-infrastructuur
inclusief de manier waarop deze IT-oplossingen passen bij de organisatie
(wat alignment genoemd wordt).
In de praktijk blijkt
dat beide beschreven stromingen niet juist zijn omdat de hardware, systeemsoftware,
netwerk enz. buiten de scope van de Enterprise Architect blijft. Tevens
gaat het vrijwel nooit goed als IT-ers, en dus Enterprise Architecten,
organisaties gaan inrichten. Vanuit de theorie is dit ook logisch omdat
de door de schrijvers gekozen stroming 3 of nog meer systeemniveaus
omvat. Het blijkt dat de mensen die zo breed bezig willen gaan zichzelf
tegenkomen als ze van systeemniveau zouden moeten wisselen.
De in de rapport
gekozen afbakening is daarom veel te breed, en werkt in de praktijk
niet. Uit de praktijk lijkt te komen dat zo'n brede afbakening ook niet
kan werken.
Omdat informatie
het bedrijfsmiddel (strategisch/tactisch) en IT een (tactisch/operationeel)
hulpmiddel in organisatie is, is het de vraag of een Enterprise-Architectuur
een algemeen managementinstrument kan zijn. Het kan Een managementinstrument
voor ontwikkeling, hierboven noem ik dat investering, voor tactisch/operationeel
management is wel goed mogelijk. Alleen mist dit rapport dan wel het
instrument dat voor strategisch/tactisch management nodig is. Dit is
ook precies wat de praktijk laat zien; de meeste methoden in dit rapport
werken niet of nauwelijks op strategisch/tactisch niveau.
- veranderdynamiek
("systeem"gedrag) en
Veranderdynamiek.
Hier wordt gesproken over het structuur aan brengen in de dynamiek
van een organisatie. Het woord structuur hier is totaal anders dan
de structuur die in een systeem zit. Zeker, je kunt elementen uit
een Enterprise-Architectuur gebruiken om verandervraagstukken op
de juiste manier aan te pakken. Als je echter de veranderkundige
theorieen volgt is structuur ("blauw") maar een klein
deel van wat nodig is om op de juiste manier veranderingen in te
zetten en door te voeren. Het is daarom haast ondenkbaar dat Enterprise-Architectuur,
op de manier zoals deze in de beschreven methoden neergezet wordt,
het stuurinstrument voor veranderingen kan, en zal zijn. Sterker
nog, structureren als voornaamste basis om te veranderen werkt in
de praktijk vrijwel altijd averechts. Dit is precies de kloof in
denken en werken van de veranderaar versus de IT-er, ook de Enterprise
Architect.
- analyseniveau
(niveaus binnen het "systeem").
Analyseniveau.
Hier wordt gesteld dat het (her)structureren van een organisatie
een hoger beschouwingsniveau is voor het (her)structureren van IT-systemen.
Dit is een klassieke denkfout, die bijvoorbeeld erg sterk de ondergang
van de methode ISAC in de jaren 80 heeft ingeluid. Einstein bedoelde
dat je in concepten moet denken om de invulling van die concepten
in een organisatie goed te kunnen begrijpen. Dit is een totaal andere
manier van een hoger beschouwingsniveau dan de schrijvers van dit
rapport omarmen. Zo is bijvoorbeeld bekend dat een informatie-analyse
om een specificatie van eisen te maken feitelijk maar 10 concepten
kent, die in alle organisaties op zeer vele manieren ingevuld worden.
- a
Het is trouwens
wel waar dat de manier waarop een organisatie werkt goed bekend moet
zijn om goed passende IT-oplossingen te kunnen realiseren. De enige
manier waarop dit werkt is als iemand de inrichting van de organisatie
beheert naast degene, hier de Enterprise Architect, die de inrichten
van de ondersteunende IT beheert. Juist de samenwerking tussen deze
twee mensen kan snel enorme synergie opleveren, waarbij degene die de
inrichting van de organisatie beheert juist geen IT-er zal zijn.
Toepassing. Hier
staat dat (enterprise) architectuur de basis is om veranderingen door
te voeren. Hier staat dus dat (enterprise) architectuur vooral de opstap
naar investeringen is. Vergeten wordt dat het in kaart brengen van IT-oplossingen
over het aanbod van oplossingen gaat en niet over de vraag naar informatie
van een organisatie. Wat deze vraag is en hoe deze past bij de veranderende
organisatie wordt nergens in dit rapport beschreven.
Gesteld wordt dat
een enterprise architect bedrijfsdoelstellingen en strategische visie
vertaalt naar de gewenste doelsituatie (= de gewenste IT-infrastructuur).
Dit zijn veel te veel stappen om zomaar in één keer te
zetten. De Enterprise-Architectuur, zoals deze hier gedefinieerd wordt,
is daarbij alleen maar zeer zijdelings te gebruiken. Juist de inrichting
van de huidige IT beperkt een optimaal effectieve inrichting van toekomstige
IT-ondersteuning sterk. Logisch, want je kunt het aanpassen van huidige
IT-aanbod met zoiets algemeens als een strategie in gedachten niet laten
leiden tot een echt goede nieuwe inrichting. Dat kan alleen maar als
de vraag goed bekend is, en dat is geen onderdeel van wat hier Enterprise-Architectuur
genoemd wordt.
In organisaties
ontstaat slechts beperkt de vraag naar iets dat zowel descriptief als
prescriptief is. Er is behoefte aan de juiste kennis op basis waarvan
men het beste kan doen. Er zijn diverse soorten kennis die goed naast
elkaar beheerd en ontwikkeld zal moeten worden. Enterprise-Architectuur
zou de kennis van IT-oplossingen en de aansluiting daarvan op de organisatie
moeten omvatten. Dat wordt in dit rapport nogal uit zijn verband gerukt
doordat er een aantal elementen uit andere vakgebieden onder de term
Enterprise-Architectuur wordt gebracht. Het gaat niet alleen om structuur
en om het ordenen daarvan. Het gaat ook om de toegevoegde waarde van
de functie, het mooie en het gemak en de aansluiting met de rest. Van
deze 4 elementen wordt in dit rapport maar 1 element meegenomen, en
dat beperkt het geheel erg sterk. Verder gaat het, zoals ik al eerder
gezegd heb, niet vooral om het realiseren van veranderingen. Dat is
waar de IT-leverancier zich op richt omdat dat voor hen omzet is. Het
gaat om veel en veel meer.
Methoden en raamwerken.
"Een Enterprise-Architectuurmethode is een systematische manier
om te komen tot een Enterprise-Architectuur". Met de volgende opmerkingen:
Hoe deze definitie
zich laat rijmen met de titel van het rapport "Wegwijs voor methoden
bij Enterprise-Architectuur" is onduidelijk. Hier staat dat de
methode de manier is om een Enterprise-Architectuur te maken.
Als Enterprise-Architectuur
de kennis is die er is over de IT-oplossingen die een organisatie samen
ondersteunen, dan is dit een sterk beperkte definitie. Immers, Enterprise-Architectuur
is dan niet iets dat je een keer opzet, maar iets dat je beheert en
ontwikkelt. Het is dus geen project, maar een continue aktiviteit die
voortaan uitgevoerd zou moeten blijven worden. Want het op een rij zetten
wat je weet van de IT-oplossingen van een organisatie is feitelijk verouderd
zodra die opgezet is. Dus moet deze bijgehouden worden. Met deze definitie
lijkt het op de situatie die in het 90-er jaren ontstond rond informatieplanning,
waarbij eenmaal een plan opgesteld werd dat vaak 5 of 10 jaar later
weggegooid is. Is dat ook het voorland van Enterprise-Architectuur zoals
die hier gepresenteerd wordt? In de praktijk lijkt het daar erg sterk
op.
Opmerkingen ten
aanzien van de kenmerken van een goede Enterprise-Architectuurmethode:
Het doel van de
methode. Ook hier lijkt het alsof je diverse doelen kunt hebben om een
methode om tot een Enterprise-Architectuur te komen zou hebben. Deze
verschillen zullen wel uit de beschreven methoden naar voren gekomen
zijn. Dit is erg vreemd XXXXXXXXXXXXXx blz 13
|